Pro Bruxsel nam deel aan Camp16

De Morgen, de Standaard, TVBrussel, TéléBruxelles, de Rtbf, de VRT toonden het: Camp 16 demonstreerde met een tenten park in het Jubelpark tegen het uitblijven van een staats hervorming. Pro Bruxsel campeerde daar ook en verdedigde zijn stand punten van een sterk Brussel met meer bevoegdheden in een sterk Belgie.

Camp 16 hield ook een debat met voor het ogenblik ;-) nog voor aan staande politici over de toekomst van dit land en raad eens? De stand punten van Camp 16 liggen grotendeels in lijn met die van Pro Bruxsel. Meertaligheid in scholen, meer bevoegdheden voor Brussel, federale kieskring, allemaal ook standpunten van Pro Bruxsel sinds meer dan 3 jaar. We zijn hier fier over en terecht want ook jongeren beseffen nu dat het Pro Bruxsel gedachtengoed goed is en een betere toekomst voor Belgie kan betekenen. De huidige vooraanstaande politici toonden zich enkel akkoord over een federale kieskring en dan nog onder voorwaarden zoals politoloog en moderator Dave Sinardet opmerkte. Het hoeft ons dan ook niet te verwonderen dat enkel Geoffrey Hantson, panellid en één van de initiatief nemers achter Camp16 applaus kreeg, omdat hij stelde het publiek onverschillig wordt bij zulk gebrek aan politieke visie en verstandhouding. Bravo Camp16. Van ons krijg je een stem.

Camp16 verzamelde in een paar weken tijd meer dan 100.000 virtuele campeerders op een faceboek groep en is één van de initiatief nemers achter de demonstratie Shame die een paar maand geleden meer dan 30.000 demonstarnten naar Brussel lukte. 16 staat voor Wetstraat 16, alwaar een regering gevormd zou moeten worden.

Co-bestuur of goed bestuur?

Al maanden praten onze politici over co-bestuur van Brussel door Vlamingen en Walen.

Vanuit de ivoren torens in Vlaanderen en Wallonie lijkt co-bestuur een goede oplossing, maar is dat ook goed bestuur? In deze korte nota wil ik toch even argumenten aanreiken dat als co- bestuur goed bestuur wil zijn, zij vertegenwoordigers van alle geledingen van de maatschappij moet hebben, ttz. Vlamingen, Walen, Brusselaars, Europeanen en migranten.

Volgens de eenvoudige these co-bestuur van onze politici zijn Vlamingen en Walen de enige 2 soorten mensen die er leven in België (en dan laat ik nog even de Duitstalige achterwege). Deze 2 soorten mensen stemmen voor Vlaamse of Waalse politici en financieren Brussel. Maar wat Brussel betreft is dat uiteraard fout, niet alleen omdat deze stelling al honderden jaren fout is, maar ook omdat de laatste 30-40 jaar Brussel een extra Europese dimensie heeft gekregen die er voorheen niet was.

Brussel was altijd al een draaischijf van migratie, zoals Antwerpen of regio´s met arbeids krachten tekort in het verleden. Dit is al honderden jaren zo. We kunnen proberen migratie stop te zetten of te verminderen, maar de migranten die er al zijn, die gaan en willen er vaak blijven en moeten kunnen deelnemen aan het bestuur. Vandaag is dat te weinig het geval.

Brussel is ook Europees en internationaal geworden, maar hoeveel Belgische politici kunnen zeggen dat ze in het buitenland hebben gewoond, gewerkt of gestudeerd. Dit soort politici kan veel beter dan de Vlaming of Waal onder kerk toren de internationale dimensie van Brussel appreciëren en valoriseren. Dit soort politici moet dan ook deelnemen aan het beleid.

Last but not least is er ook de Brusselaar die al jaren in Brussel woont en die de migratie, Europees of andere, ondergaat en meer dan wie ook alle geuren en kleuren en voor- en nadelen van de diversiteit leeft en beleeft. Ook hij/zij verdient een plaats aan tafel.

Pro Bruxsel erkent de diversiteit en wil alle geledingen bij het beleid betrekken, alleen dan kunnen we rekenen op goed bestuur en kunnen we werken aan een sterk Brussel binnen een sterk België. Pro Bruxsel formuleerde op zijn laatste congres ook voorstellen om de Brusselaar (of hij nu Europeaan, migrant of historische Brusselaar is) meer bij het beleid te betrekken en ook in Brussel te gaan voor goed bestuur.

Herverdeling van het Belgisch territorium

Al meer dan een jaar geraken Vlaamse en Waalse politici er niet aan uit. Ze krijgen geen regering gevormd. En toch lijkt het mij een puur financiële kwestie. Brussel en Wallonie hebben Vlaams geld nodig en Vlaanderen wil dat niet geven zonder iets in de plaats.

Bart De Wever vraagt responsabilisering en Wallonië zegt: wij zijn verantwoordelijk. Het enige wat Wallonië in de plaats kan geven is grond gebied. Zij hebben niks anders. Uiteraard is dat emotioneel en uiteraard verlegt dat de machts evenwichten in dit land, maar was dit historisch al altijd niet zo? Degene met meer economisch gewicht neemt meer verantwoordelijkheid en beschermt de minderheid.

Als Wallonië geld wil, dan zal het bijvoorbeeld Henegouwen moeten verkopen aan een prijs die overeenkomt met zijn bijdrage aan het Bruto Nationaal Product of op basis van inkomsten gegenereerd en beschikbare activa en passiva. Vlaanderen kan dan als tegen- prestatie Brussel en Henegouwen meer gaan ondersteunen, maar krijgt dan ook de bevoegdheid om die financiering te beheren. Vlaanderen is dan zelf verantwoordelijk voor de gelden die het stort.

Zal dit aantonen dat Vlaanderen meer verantwoordelijk is dan Wallonië? Ik geloof het niet, ik geloof dat de sociale, familiale en gezondheids waarden heel sterk doorwegen in Wallonië en dat Vlaanderen die vandaag onderschat. Maar goed, soms in de geschiedenis moeten grote beslissingen gemaakt worden om voor uit te geraken.

Ik ben dan wel niet de zoon van De Croo (:-)), maar hoop dat deze piste echt een doorbraak kan zijn voor België en de vorming van de Belgische regering. De herverdeling van het Belgisch territorium is voor mij de oplossing.

Pro Bruxsel advoceert de oplossing van 1 land, 4 regio´s en 1 gemeenschap. Ik geloof dat die oplossing er enkel komt als ook het Belgisch territorium wordt herverdeeld.

Reactie op de Nota Vande Lanotte: Nog meer miserie voor Brussel?‏

Eerst en vooral geloof ik dat er een nu een regering komt. Ik denk dat weinig partijen zin hebben de langste onderhandelingsronde in vele decennia nog verder te rekken en dat zij nieuwe verkiezingen niet als zinvol beschouwen. Verder zit er een serieuze besparings-ronde aan te komen en kijken de financiële markten met argus ogen naar de lange termijn rente in ons land.

Als verantwoordelijke burger zou ik nu moeten nagaan of een nieuwe regering nu een goede zaak is voor ons land of Europa, alleen kan ik dan nu niet nagaan. Brussel is onze prioriteit en ik geloof nooit dat Brussel de beloofde 372 miljoen Euro in 2012 ook echt krijgt. (372 miljoen Euro uit het federale budget ter compensatie van kosten gemaakt ambtenaren en pendelaars in Brussel, minder dan de aanvankelijke 500 miljoen Euro en ook minder dan de door ons gevraagde 750 miljoen Euro.)

Ik geloof niet dat Brussel die 372 miljoen Euro ook echt krijgt! De besparingsronde die eraan komt van 17-22 miljard Euro zal in de ogen van de politici moeten gelijkmatig verdeeld worden over alle Belgen. En zal Brussel dan ook zijn ambtenaren en pendelaars tellen? Of gaan we dan spelen op 1 miljoen Brusselaars? Ook als je conservatief rekent zal men 1.7 miljard Euro besparingen vragen aan Brussel, maar niet conservatief kan dit oplopen tot zelfs 3 miljard Euro. Punt is dat in mijn ogen de eerste besparing die zal vallen, exact die 372 miljoen Euro zal zijn en dat Wallonië en Brussel in de problemen gaan komen om verdere besparingen te volgen.

Wat moet er dan gebeuren? Wel intussen krijgt de Brusselse Minister-President blijkbaar wel verhoogde bevoegdheid op vlak van veiligheid-- hopelijk niet nodig, maar jammer genoeg misschien wel nodig als besparingen bepaalde groepen te hard treffen. Brussel krijgt blijkbaar ook 2-talige lijsten en misschien zijn een aantal taal spanningen door een akkoord over de splitsing van BHV en de 6 faciliteiten gemeenten nu ook weggenomen. De gewesten en gemeenschappen ´ontmoeten´ elkaar in de senaat. (nvdr. ontmoetten ze elkaar dan vroeger niet ;-)?; uiteraard niet anders zou Pro Bruxsel zelfs niet nodig zijn). Ook lijken de gemeenschappen een begin te stellen van samenwerking op gebied van onderwijs, maar dat duurt één generatie vooraleer dat zijn vruchten draagt. En Brusselse politici vinden elkaar nu beter.

Wat moet er dan gebeuren? Wel Brussel zal moeten besparen, zal verder moeten stappen zetten naar onafhankelijkheid in cultuur, persoonsgebonden aangelegenheden en mobiliteit. De internationale gemeenschap zal haar steentje moeten bijdragen en de vast goed markt zal moeten gecontroleerd terug komen om de bevolkingsexplosie te dekken. Brussel zal misschien moeten bevoegdheden krijgen om te gaan lenen bij Vlaanderen. (Wallonië zal dit zeker moeten doen na de besparingsronde.) En dan? Dan is alles goed? Neen, misschien wordt het leed wat verzacht, maar alles goed? neen dat geloof ik niet. Want dan, dan ontstaan de spanningen die zullen leiden tot de volgende staatshervorming. En dan, verlangt de wereld opnieuw naar Pro Bruxsel.

Technologie keuzes voor een stad: een onmogelijke keuze?‏

Zoals jullie weten, heb ik burgerlijk ingenieur sterkstroom gestudeerd, maar eigenlijk heb ik met dat diploma bijna niks gedaan. Weggegooid publiek geld gaan jullie zeggen. Misschien. Maar misschien had ik gewoon schrik de verkeerde technologie keuzes te maken of tout court niet werkende technologie te maken.

Beschouw namelijk de energie technologie keuzes die een stad zoals Brussel moet, kan maken. Zonnepanelen of nucleaire energie? De keuze is rap gemaakt zal je zeggen: het ene is ecologischer dan het andere; het ene is duurder dan het andere; het ene kan meer mensen bedienen dan het andere. Wat met het afval? Volgens de één ´zullen de zonnepanelen over 20 jaar vorten op onze daken." En wat ons aan nucleaire energie en afval stoort dat weten we ook al jaren, maar nu wil ook Groen plotseling een ´rente´ op de goedkope nucleaire energie.

Beschouw de mobiliteits keuzes die Brussel moet maken: tram of metro of bus of fiets of electrische wagens of te voet. Tram is veel goedkoper dan metro, maar is de tram ook veiliger? Fiets is nog goedkoper, maar in dit sneeuw-weer staan de villo fietsen stallingen onbenut. Bus dan, maar buslanen moeten meer dan auto lanen bestrooid worden in dit weer en soms willen de bus chauffeurs terecht niet meer rijden uit vrees voor hun veiligheid en die van de passagiers. Te voet? Breuken en kneuzingen galore, want wie reinigt nog zijn voetpad? Aha, electrische wagens! Welke energie? Zoals in vorige paragraaf en wat met de batterijen? Nog een probleem volgens de éne auto producent; 100% recycleerbaar volgens de andere.

Ik sta nu 20 jaar na mijn diploma burgelijk ingenieur en heb de toer van de wereld afgelegd en ja toch mijn probleemoplossend vermogen uit mijn ingenieur studies benut. Dus, misschien toch geen weggegooid geld, als ik mijn kennis, ervaring en tijd kan ter beschikking stellen van de maatschappij.

Ooit wil ik zelf politieke verantwoordelijkheid dragen in de domeinen van mobiliteit en gezondheid. Keuzes zullen moeten gemaakt worden en die zullen niet iedereen tevreden stellen, maar weet dat ook ik kinderen heb en wil in deze stad, and i will try to do the best i can.

Een gezondheidsparadox in Brussel?‏

Het is erg gesteld met de Brusselse gezondheid. Of toch niet? De Brusselse Staten Generaal stelt dat de levensverwachting van de Brusselaars 1.5 jaar lager is dan de gemiddelde Belg en dat terwijl Brussel een jonge bevolking zou hebben. Is dit te wijten aan pollutie? Is dit de wijten aan de vereenzaming in de stad? Een ongezonde levenstijl?

Welnu, een studie van het Koninklijk Observatorium voor Welzijn en Gezondheid zou wel eens een interessant licht op deze situatie kunnen werpen. Daaruit blijkt namelijk dat gemeenten met een laag sociaal- economisch niveau (onder meer Molenbeek, Anderlecht, Sint-Gillis, Sint-Joost-Ten-Node met grote Turkse en Maghrebijnse gemeenschappen) en met burgers (mannen en vrouwen) met een laag scholings niveau hogere incidenties hebben van diabetes, cardiovasculaire ziektes en kankers. Dit is algemeen geweten: armoede, slechte levensomstandigheden, lage scholing gaan hand in hand met slechte gezondheid en lage levensverwachting of zoals iemand ooit cynisch zei: "als je arm bent en slecht leeft, waarom zou je dan lang willen leven?"

Maar nu komt de paradox, volgens diezelfde studie van het Observatorium hebben de Maghrebijnse en Turkse gemeenschappen, een gezonde levenstijl: ze eten veel groeten en fruit, ze gebruiken weinig alcohol. Zouden ze dan toch niet gezonder moeten zijn?

Ik ga ervan uit dat dieper moet gegraven worden in de statistieken van deze studie om de echte oorzaken van slechte gezondheid naar boven te halen.. Ten eerste denk ik moet vastgesteld worden of de voedingsgewoonten inderdaad zo goed zijn. Of is er dan toch te veel suiker in die munt thee´s en heerlijke Marokkaanse desserts? Worden de durum huizen dan toch te veel bezocht? Vervolgens denk ik moet het ziekte patroon in deze gemeenschappen worden vastgesteld. Misschien kan dit via onderzoek van medicijnen consumptie in een aantal lokale apotheken?

Vervolgens moeten ziekte patroon en voedingsgewoonten gekruist worden en de kost aan de sociale zekerheid worden nagegaan. Als zou blijken dat de voedingsgewoonten inderdaad goed zijn, maar er toch veel zieken zijn, dan moet de schuldige allicht in levensomstandigheden of pollutie worden gezocht. Als ook de voedingsgewoonten niet goed zijn, dan is de uitdaging voor Brussel des te groter. Onderwijs en Werk voor de Brusselaars zegt u Meneer en Mevrouw de Brusselse Minister. Ik zeg U; voeg er in godsnaam gezondheid aan toe!

Un paradoxe sanitaire à Bruxelles ?

La situation sanitaire de Bruxelles est grave. A moins que ? Les Etats généraux de Bruxelles indiquent que l’espérance de vie des Bruxellois est inférieure d’un an et demi par rapport à la moyenne belge, et ceci alors que Bruxelles a une population très jeune. Cela vient-il de la pollution ? Cela vient-il de l’isolement des gens en ville ? A un mode de vie malsain ?

Une étude de l’Observatoire royal du Bien-être et de la Santé jette une lumière intéressante sur cette question. Elle fait apparaître que les communes souffrant d’un faible niveau socioéconomique (p.ex. Molenbeek, Anderlecht, Saint-Gilles, Saint-Jost-ten-Node, avec de fortes populations d’origine turque ou maghrébine) et avec un faible niveau de scolarisation de leurs citoyens – hommes comme femmes – présentent une prévalence supérieure de diabètes, de maladies cardiovasculaires et de cancers. C’est bien connu : la pauvreté, les conditions de vie précaires, une scolarisation faible vont de pair avec une mauvaise santé et un longévité amoindrie ou, comme il a été dit avec un certain cynisme : « si vous êtes pauvre et que vous vivez mal, pourquoi vouloir vivre longtemps ? »

Mais l’étude de l’Observatoire révèle un paradoxe : les habitants d’origine maghrébine et turque, justement, ont un mode de vie sain. Car Ils mangent plus de légumes et de fruits, ils boivent peu d’alcool. Alors pourquoi ne sont-ils pas en meilleure santé ?

J’estime qu’il faut analyser les statistiques de cette étude plus en profondeur afin de comprendre les véritables causes des problèmes de santé. Tout d’abord, il convient de constater si les habitudes alimentaires sont effectivement tellement bonnes. Ou y a-t-il quand même trop de sucre dans le thé à la menthe et dans les excellents desserts marocains ? Mange-t-on trop de durums dans les snacks ? En outre il faut dresser le profil pathologique de ces communautés. Peut-être par le moyen d’une étude statistique des achats de médicaments dans les pharmacies de quartiers correspondants ?

Ensuite il faudra croiser les profils pathologiques et les habitudes alimentaires, et le coût correspondant pour la sécurité sociale. S’il devait apparaître que les habitudes alimentaires sont efficientes mais qu’elles ne peuvent empêcher un nombre de maladies plus élevé que la moyenne, alors on pourra rechercher la cause du mal dans les conditions de vie ou dans la pollution. Et si les habitudes alimentaires ne sont pas bonnes, alors Bruxelles se trouve face à un véritable défi. Mesdames et Messieurs les Ministres, vous réclamez de l’enseignement et du travail pour les Bruxellois. Je vous en conjure : ajoutez-y la santé !

traduction par Max Debrouwer